HETERONÓM, -Ă, heteronomi, -e, adj. Care se supune unei legi venite din exterior, străină fenomenului respectiv. [Var.: eteronóm, -ă adj.] – Din fr. hétéronome. (Sursa: DEX '98 )

HETERONÓM, -Ă adj. v. eteronom. (Sursa: DN )

HETERONÓM, -Ă adj. care se conduce după legi externe, provenite din afară. ◊ (despre schimbări fonetice) condiționat de alți factori. (< fr. hétéronome) (Sursa: MDN )

heteronóm adj. m., pl. heteronómi; f. sg. heteronómă, pl. heteronóme (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
heteronom   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular heteronom heteronomul heterono heteronoma
plural heteronomi heteronomii heteronome heteronomele
genitiv-dativ singular heteronom heteronomului heteronome heteronomei
plural heteronomi heteronomilor heteronome heteronomelor
vocativ singular heteronomule heteronomo
plural heteronomilor heteronomelor