IMPORTÚN, -Ă, importuni, -e, s. m. și f., adj. (Livr.) (Persoană) care importunează. – Din fr. importun, lat. importunus. (Sursa: DEX '98 )

IMPORTÚN ~ă (~i, ~e) și substantival Care plictisește sau jenează pe alții prin prezența sa sau prin insistențele sale. /<fr. importun, lat. importunus (Sursa: NODEX )

IMPORTÚN, -Ă adj., s.m. și f. (Franțuzism) (Om) agasant, obositor (prin asiduitățile sale); plicticos, supărător. ♦ Nepotrivit. [< fr. importun, cf. lat. importunus – dificil de abordat]. (Sursa: DN )

IMPORTÚN, -Ă adj. agasant, obositor, plicticos, supărător. ◊ nepotrivit. (< fr. importun, lat. importunus) (Sursa: MDN )

importún adj. m., pl. importúni; f. sg. importúnă, pl. importúne (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
importun   substantiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular importun importunul importu importuna
plural importuni importunii importune importunele
genitiv-dativ singular importun importunului importune importunei
plural importuni importunilor importune importunelor
vocativ singular importunule importuno
plural importunilor importunelor