INCANTATÓRIU, -IE, incantatorii, adj. (Livr.) Cu caracter de incantație. – Din fr. incantatoire. (Sursa: DEX '98 )

INCANTATÓRIU, -IE adj. De incantație. [< fr. incantatoire]. (Sursa: DN )

INCANTATÓRIU, -IE adj. cu caracter de incantație. (< fr. incantatoire) (Sursa: MDN )

Declinări/Conjugări
incantatoriu   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular incantatoriu incantatoriul incantatorie incantatoria
plural incantatorii incantatoriii incantatorii incantatoriile
genitiv-dativ singular incantatoriu incantatoriului incantatorii incantatoriei
plural incantatorii incantatoriilor incantatorii incantatoriilor
vocativ singular
plural