INTEMPERÁNT, -Ă, intemperanți, -te, adj. (Livr.) Excesiv, necumpătat. – Din fr. intempérant. (Sursa: DEX '98 )

INTEMPERÁNT, -Ă adj. Excesiv, necumpătat. [Cf. fr. intempérant]. (Sursa: DN )

INTEMPERÁNT, -Ă adj. excesiv, necumpătat. (< fr. intempérant) (Sursa: MDN )

intemperánt adj. m., pl. intemperánți; f. sg. intemperántă, pl. intemperánte (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
intemperant   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular intemperant intemperantul intemperantă intemperanta
plural intemperanți intemperanții intemperante intemperantele
genitiv-dativ singular intemperant intemperantului intemperante intemperantei
plural intemperanți intemperanților intemperante intemperantelor
vocativ singular
plural