LAUDATÍV, -Ă, laudativi, -e, adj. Care laudă; favorabil, elogios. [Pr.: la-u-] – Din fr. laudatif. (Sursa: DEX '98 )

LAUDATÍV, -Ă adj. Care laudă. [Pron. la-u-. / cf. fr. laudatif]. (Sursa: DN )

LAUDATÍV, -Ă adj. care laudă; elogios, favorabil. (< fr. laudatif) (Sursa: MDN )

LAUDATÍV adj. elogios, encomiastic. (Cuvântare ~.) (Sursa: Sinonime )

laudatív adj. m. (sil. la-u-), pl. laudatívi; f. sg. laudatívă, pl. laudatíve (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
laudativ   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular laudativ laudativul laudati laudativa
plural laudativi laudativii laudative laudativele
genitiv-dativ singular laudativ laudativului laudative laudativei
plural laudativi laudativilor laudative laudativelor
vocativ singular laudativule laudativo
plural laudativilor laudativelor