luminescént / luminiscént adj. m., pl. luminescénți / luminiscénți; f. luminescéntă / luminiscéntă, pl. luminescénte / luminiscénte (Sursa: DOOM 2 )
luminiscent adjectiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | luminiscent | luminiscentul | luminiscentă | luminiscenta | plural | luminiscenți | luminiscenții | luminiscente | luminiscentele | genitiv-dativ | singular | luminiscent | luminiscentului | luminiscente | luminiscentei | plural | luminiscenți | luminiscenților | luminiscente | luminiscentelor | vocativ | singular | — | — | plural | — | — |
|