MAIESTUÓS, -OÁSĂ, maiestuoși, -oase, adj. 1. Care impune prin prestanță, prin demnitate deosebită sau prin caracterul solemn, ceremonios. ♦ (Adverbial) Cu gravitate, cu importanță. 2. Care impune prin măreția înfățișării, prin grandoarea proporțiilor; în mod grandios. [Pr.: -tu-os. – Var.: maiestós, -oásă, majestós, -oásă adj.] – Din it. maestoso, fr. majestueux. (Sursa: DEX '98 )

MAIESTUÓS ~oásă (~óși, ~oáse) Care impune prin măreție, prin grandoarea proporțiilor. [Sil. -tu-os] /<it. maestoso, fr. majestueux (Sursa: NODEX )

MAIESTUÓS, -OÁSĂ adj. Măreț, solemn, impunător. ♦ (adv.) Cu măreție, în mod grandios. // s.n. Categorie estetică prin care este desemnat stilul solemn, grav, grandios și impunător. [Pron. mai-ies-tu-os, var. majestuos, -oasă adj. / cf. fr. majestueux, it. maestoso]. (Sursa: DN )

MAIESTUÓS, -OÁSĂ adj. (și adv.) măreț, impunător; grandios, solemn. (< it. maestoso, fr. majesteux) (Sursa: MDN )

maiestuós adj. m. (sil. -tu-os), pl. maiestuóși; f. sg. maiestuoásă, pl. maiestuoáse (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
maiestuos   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular maiestuos maiestuosul maiestuoa maiestuoasa
plural maiestuoși maiestuoșii maiestuoase maiestuoasele
genitiv-dativ singular maiestuos maiestuosului maiestuoase maiestuoasei
plural maiestuoși maiestuoșilor maiestuoase maiestuoaselor
vocativ singular
plural