MARFÁR, marfare, s. n. Tren de marfă. [Var.: mărfár s. n.] – Marfă + suf. -ar. (Sursa: DEX '09 )

MARFÁR s. n. v. mărfar. (Sursa: DEX '98 )

marfár (tren) s. n., pl. marfáre (Sursa: DOOM 2 )

MĂRFÁR, mărfare, s. n. Tren de marfă. [Var.: marfár s. n.] – Marfă + suf. -ar. (Sursa: DEX '98 )

MĂRFÁR ~e n. Tren de marfă. /marfă + suf. ~ar (Sursa: NODEX )

mărfár, mărfári, s.m. și marfáre, s.n. 1. (înv.) negustor ambulant de stofe. 2. s.n. (pop.) tren de marfă. (Sursa: DAR )

mărfár s. n., pl. mărfáre (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
marfar   substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular marfar marfarul
plural marfare marfarele
genitiv-dativ singular marfar marfarului
plural marfare marfarelor
vocativ singular
plural

mărfar   substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular mărfar mărfarul
plural mărfare mărfarele
genitiv-dativ singular mărfar mărfarului
plural mărfare mărfarelor
vocativ singular
plural