MAUSOLÉU, mausolee, s. n. Monument funerar de proporții mari, ridicat în memoria unui om ilustru, a unor eroi etc. – Din lat. mausoleum, germ. Mausoleum, fr. mausoleé. (Sursa: DEX '98 )

MAUSOLÉU ~e n. Monument funerar somptuos, de proporții foarte mari, ridicat în memoria unei personalități marcante sau a unor eroi. /<lat. mausoleum, germ. Mausoleum, fr. mausolée (Sursa: NODEX )

MAUSOLÉU s.n. Monument funerar ridicat în memoria unei persoane ilustre. [Pron. ma-u-so-leu, pl. -lee. / < fr. mausolée, cf. lat. mausoleum, gr. mausoleion < Mausol – rege din Caria]. (Sursa: DN )

MAUSOLÉU s. n. monument funerar ridicat în memoria unui om ilustru, a unui erou. (< fr. mausolée, lat. mausoleum, germ. Mausaleum) (Sursa: MDN )

mausoléu s. n. (sil. mau-), art. mausoléul; pl. mausolée (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
mausoleu   substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular mausoleu mausoleul
plural mausolee mausoleele
genitiv-dativ singular mausoleu mausoleului
plural mausolee mausoleelor
vocativ singular mausoleule
plural mausoleelor