MERITUÓS, -OÁSĂ, merituoși, -oase, adj. Care are merite; reușit, valoros, meritoriu. ♦ (Despre manifestări ale oamenilor) Care merită sa fie lăudat. [Pr.: -tu-os = Var.: meritós, -oásă]. – Merit + suf. -os. (Sursa: DEX '98 )

MERITUÓS, -OÁSĂ adj. Cu merite; valoros. [Pron. -tu-os, var. meritos, -oasă adj. / < merit + -(u)os]. (Sursa: DN )

MERITUÓS, -OÁSĂ adj. meritoriu. (< merit + -/u/os) (Sursa: MDN )

merituós adj. m. (sil. -tu-os), pl. merituóși; f. sg. merituoásă, pl. merituoáse (Sursa: Ortografic )

MERITÓS, -OÁSĂ, adj. v. merituos. (Sursa: DEX '98 )

MERITUÓS ~oásă (~óși, ~oáse) Care are merite mari; demn de laudă sau de recompensă; meritoriu. [Sil. -tu-os] /merit + suf. ~os (Sursa: NODEX )

MERITÓS, -OÁSĂ adj. v. merituos. (Sursa: DN )

MERITÓS adj. 1. v. lăudabil. 2. v. meritoriu. (Sursa: Sinonime )

Declinări/Conjugări
merituos   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular merituos merituosul merituoa merituoasa
plural merituoși merituoșii merituoase merituoasele
genitiv-dativ singular merituos merituosului merituoase merituoasei
plural merituoși merituoșilor merituoase merituoaselor
vocativ singular
plural