MIÁR, miare, s. n. Bancnotă de o mie de lei; (fam.) o mie de lei. [Pr.: -mi-ar] – Mie + suf. -ar. (Sursa: DEX '98 )

MIÁR s. v. mie. (Sursa: Sinonime )

miár s. n., pl. miáre (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
miar   substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular miar miarul
plural miare miarele
genitiv-dativ singular miar miarului
plural miare miarelor
vocativ singular
plural