MÂRĂ s. f. (Rar) Ceartă continuă, sâcâială. – Din mâr. (Sursa: DLRM )

Declinări/Conjugări
mâră   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular mâ mâra
plural
genitiv-dativ singular mâre mârei
plural
vocativ singular mâră, mâro
plural