OBLIGATIVITÁTE s. f. Caracter a ceea ce este obligatoriu. – Din obliga. (Sursa: DEX '98 )

OBLIGATIVITÁTE f. Caracter obligator. [Sil. -bli-] /v. a (se) obliga (Sursa: NODEX )

OBLIGATIVITÁTE s.f. Caracterul a ceea ce este obligatoriu. [Et. incertă]. (Sursa: DN )

OBLIGATIVITÁTE s. f. caracterul a ceea ce este obligatoriu. (< obligat + -/iv/itate) (Sursa: MDN )

obligativitáte s. f. (sil. -bli-), g.-d. art. obligativității (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
obligativitate   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular obligativitate obligativitatea
plural
genitiv-dativ singular obligativități obligativității
plural
vocativ singular obligativitate, obligativitateo
plural