OCLUZÍV, -Ă adj. v. oclusiv. (Sursa: DN )
ocluziv adjectiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | ocluziv | ocluzivul | ocluzivă | ocluziva | plural | ocluzivi | ocluzivii | ocluzive | ocluzivele | genitiv-dativ | singular | ocluziv | ocluzivului | ocluzive | ocluzivei | plural | ocluzivi | ocluzivilor | ocluzive | ocluzivelor | vocativ | singular | ocluzivule | ocluzivo | plural | ocluzivilor | ocluzivelor |
|