ONDULATÓRIU, -IE, ondulatorii, adj. Care se propagă în formă de unde sau de valuri, referitor la unde. – Din it. ondulatorio. (Sursa: DEX '98 )

ONDULATÓRIU, -IE adj. Care se propagă în formă de unde. [Pron. -riu. / cf. fr. ondulatoire, it. ondulatorio]. (Sursa: DN )

ONDULATÓRIU, -IE adj. referitor la unde, care se propagă în formă de unde. (< fr. ondulatoire, it. ondulatorio) (Sursa: MDN )

ONDULATÓRIU adj. v. unduios. (Sursa: Sinonime )

ondulatóriu (fiz.) adj. m. [-riu pron. -riu], f. ondulatórie (sil. -ri-e); pl. m. și f. ondulatórii (Sursa: Ortografic )

ONDULATÓRIU ~e (~i) v. ONDULATOR II. /<it. ondulatorio, fr. ondulatoire (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
ondulatoriu   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular ondulatoriu ondulatoriul ondulatorie ondulatoria
plural ondulatorii ondulatoriii ondulatorii ondulatoriile
genitiv-dativ singular ondulatoriu ondulatoriului ondulatorii ondulatoriei
plural ondulatorii ondulatoriilor ondulatorii ondulatoriilor
vocativ singular
plural