ÓPIS, opise, s. n. (Înv.) Listă de acte, registru, indice, inventar. – Din rus. opis. (Sursa: DEX '98 )

ÓPIS s. v. catastif, condică, registru. (Sursa: Sinonime )

ópis (-suri), s. n. – Inventar, rezumat. Rus. opisi (sec. XIX), din sl. opisati „a descrie” (Cihac, II, 228). Termen administrativ. (Sursa: DER )

ópis s. n., pl. ópise (Sursa: Ortografic )

ÓPIS ~e n. înv. Inventar de acte. /<rus. opis (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
opis   substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular opis opisul
plural opise opisele
genitiv-dativ singular opis opisului
plural opise opiselor
vocativ singular
plural