PERFECTIBILITÁTE s. f. Însușirea sau faptul de a fi perfectibil. – Din fr. perfectibilité. (Sursa: DEX '98 )

PERFECTIBILITÁTE s.f. Însușirea de a fi perfectibil. [Cf. fr. perfectibilité]. (Sursa: DN )

PERFECTIBILITÁTE s. f. însușirea, faptul de a fi perfectibil. (< fr. perfectibilité) (Sursa: MDN )

perfectibilitáte s. f., g.-d. art. perfectibilității (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
perfectibilitate   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular perfectibilitate perfectibilitatea
plural
genitiv-dativ singular perfectibilități perfectibilității
plural
vocativ singular perfectibilitate, perfectibilitateo
plural