PROFETÉSĂ, profetese, s. f. (Livr.) Femeie înzestrată cu darul de a proroci. – Din fr. prophétesse. (Sursa: DEX '98 )

PROFETÉSĂ s. f. prezicătoare. (< fr. prophétesse) (Sursa: MDN )

PROFETÉSĂ s. (rar) proroacă, (înv.) prorociță. (Sursa: Sinonime )

profetésă s. f., g.-d. art. profetései; pl. profetése (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
profetesă   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular profete profetesa
plural profetese profetesele
genitiv-dativ singular profetese profetesei
plural profetese profeteselor
vocativ singular profetesă, profeteso
plural profeteselor