RADIOEMISIÚNE, radioemisiuni, s. f. 1. Producere a undelor electromagnetice în scopul realizării unei radiocomunicații. 2. Emisiune radiofonică cu ajutorul căreia se transmit știri, programe culturale etc. [Pr.: -di-o-e-mi-si-u-. – Var.: radioemísie s. f.] – Din fr. radio-émission. (Sursa: DEX '98 )

RADIOEMISIÚNE s.f. Emisiune radiofonică. [Pron. -si-u-, var. radioemisie s.f. / cf. fr. radioémission]. (Sursa: DN )

RADIOEMISIÚNE s. f. emisiune radiofonică. (< fr. radioémission) (Sursa: MDN )

radioemisiúne s. f. (sil. -di-o-) emisiune (Sursa: Ortografic )

RADIOEMISIÚNE ~i f. 1) Program transmis prin radio; emisiune radiofonică; radiotransmisiune. 2) Generare a undelor electromagnetice în scopul realizării unei radiocomunicații. [G.-D. radioemisiunii; Sil. -di-o-e-mi-si-u-] /<fr. radio-émission (Sursa: NODEX )

RADIOEMISLÚNE s. (FIZ.) emisiune radio. (Sursa: Sinonime )

Declinări/Conjugări
radioemisiune   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular radioemisiune radioemisiunea
plural radioemisiuni radioemisiunile
genitiv-dativ singular radioemisiuni radioemisiunii
plural radioemisiuni radioemisiunilor
vocativ singular radioemisiune, radioemisiuneo
plural radioemisiunilor