REMISÍV, -Ă adj. 1. (jur.) care absolvă, scutește de obligație. 2. îngăduitor, iertător. ◊ supus, docil, ascultător. (< it. remissivo) (Sursa: MDN )
remisiv adjectiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | remisiv | remisivul | remisivă | remisiva | plural | remisivi | remisivii | remisive | remisivele | genitiv-dativ | singular | remisiv | remisivului | remisive | remisivei | plural | remisivi | remisivilor | remisive | remisivelor | vocativ | singular | remisivule | remisivo | plural | remisivilor | remisivelor |
|