REPREHENSIÚNE, reprehensiuni, s. f. Mustrare, reproș; blam. [Pr.: -si-u-] – Din fr. répréhension, lat. reprehensio, -onis. (Sursa: DEX '98 )

REPREHENSIÚNE s.f. (Rar) Mustrare, reproș. ♦ Blam. [Pron. -si-u-. / < fr. reprehension, lat. reprehensio]. (Sursa: DN )

REPREHENSIÚNE s. f. mustrare, reproș; blam. (< fr. répréhension, lat. reprehensio) (Sursa: MDN )

REPREHENSIÚNE s. v. blam, blamare, con-damnare, dezaprobare, imputare, impu-tație, înfierare, învinuire, neaprobare, reprobare, reproș, respingere, stigma-tizare, vină. (Sursa: Sinonime )

reprehensiúne s. f. (sil. -pre-, -si-u-), g.-d. art. reprehensiúnii, pl. reprehensiúni (Sursa: Ortografic )

REPREHENSIÚNE ~i f. livr. Observație cu caracter moralizator; reproș; mustrare; imputare; dojană; bănuială. [Sil. -si-u-] /<fr. répréhension, lat. reprehensio, ~onis (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
reprehensiune   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular reprehensiune reprehensiunea
plural reprehensiuni reprehensiunile
genitiv-dativ singular reprehensiuni reprehensiunii
plural reprehensiuni reprehensiunilor
vocativ singular reprehensiune, reprehensiuneo
plural reprehensiunilor