REZISTÍBIL, -Ă, rezistibili, -e, adj. (Rar) Căruia i se poate rezista. – Din fr. résistible. (Sursa: DEX '98 )

REZISTÍBIL, -Ă adj. Căruia i se poate rezista. [Cf. fr. résistible]. (Sursa: DN )

REZISTÍBIL, -Ă adj. căruia i se poate rezista. (< fr. résistible) (Sursa: MDN )

rezistíbil adj. m., pl. rezistíbili; f. sg. rezistíbilă, pl. rezistíbile (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
rezistibil   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular rezistibil rezistibilul rezistibilă rezistibila
plural rezistibili rezistibilii rezistibile rezistibilele
genitiv-dativ singular rezistibil rezistibilului rezistibile rezistibilei
plural rezistibili rezistibililor rezistibile rezistibilelor
vocativ singular rezistibilule rezistibilo
plural rezistibililor rezistibilelor