|
SANGVINÁR, -Ă adj. v. sanguinar. (Sursa: DN )
SANGVINÁR, -Ă adj. crud, setos de sânge. ◊ (fig.) sângeros. (< fr. sanguinaire, lat. sanguinarius) (Sursa: MDN )
sangvinár adj. m., pl. sangvinári; f. sg. sangvináră, pl. sangvináre (Sursa: Ortografic )
| sangvinar adjectiv | masculin | feminin | | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | sangvinar | sangvinarul | sangvinară | sangvinara | | plural | sangvinari | sangvinarii | sangvinare | sangvinarele | | genitiv-dativ | singular | sangvinar | sangvinarului | sangvinare | sangvinarei | | plural | sangvinari | sangvinarilor | sangvinare | sangvinarelor | | vocativ | singular | sangvinarule | sangvinaro | | plural | sangvinarilor | sangvinarelor |
|