SARDÓNIC, -Ă, sardonici, -ce, adj. (Livr.; despre râs, zâmbet etc.; adesea adverbial) Care exprimă batjocură necruțătoare sau satisfacție diabolică. – Din fr. sardonique, lat. sardonicus [risus]. (Sursa: DEX '98 )

SARDÓNIC, -Ă adj. (Despre râs, zâmbet; adesea adv.) Care dă gurii un aspect răutăcios; batjocoritor, sarcastic. [Cf. fr. sardonique, lat. sardonicus]. (Sursa: DN )

SARDÓNIC, -Ă adj. (despre râs, zâmbet; și adv.) care exprimă răutate, satisfacție diabolică; batjocoritor, malițios, sarcastic. (< fr. sardonique) (Sursa: MDN )

SARDÓNIC adj. v. batjocoritor, sarcastic. (Sursa: Sinonime )

sardónic adj. m., pl. sardónici; f. sg. sardónică, pl. sardónice (Sursa: Ortografic )

SARDÓNIC ~că (~ci, ~ce) și adverbial (despre râs, zâmbet) Care exprimă o intenție răutăcioasă; cu răutate. /<lat. sardonicus, fr. sardonique (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
sardonic   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular sardonic sardonicul sardonică sardonica
plural sardonici sardonicii sardonice sardonicele
genitiv-dativ singular sardonic sardonicului sardonice sardonicei
plural sardonici sardonicilor sardonice sardonicelor
vocativ singular
plural