SOLICITÚDINE, solicitudini, s. f. Atitudine plină de grijă, de bunăvoință, de prietenie față de cineva sau de ceva; atenție prevenitoare. – Din fr. sollicitude, lat. sollicitudo, -inis. (Sursa: DEX '98 )

SOLICITÚDINE s.f. Atitudine plină de afecțiune, de bunăvoință și de grijă; atenție binevoitoare. [< fr. sollicitude, cf. lat. sollicitudo]. (Sursa: DN )

SOLICITÚDINE s. f. atitudine binevoitoare, plină de afecțiune, de bunăvoință față de cineva. (< fr. sollicitude, lat. sollicitudo) (Sursa: MDN )

SOLICITÚDINE s. 1. amabilitate, atenție, bunăvoință, prietenie. (Ne-a arătat multă ~.) 2. prevenire, (înv.) prevenție. (~ lui ne-a impre-sionat.) (Sursa: Sinonime )

solicitúdine s. f., g.-d. art. solicitúdinii (Sursa: Ortografic )

SOLICITÚDINE ~i f. Comportare plină de atenție, grijă, bunăvoință, amabilitate. [G.-D. solicitudinii] /<fr. sollicitude, lat. sollicitudo, ~inis (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
solicitudine   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular solicitudine solicitudinea
plural solicitudini solicitudinile
genitiv-dativ singular solicitudini solicitudinii
plural solicitudini solicitudinilor
vocativ singular solicitudine, solicitudineo
plural solicitudinilor