SUBANSÁMBLU, subansambluri, s. n. Grup de piese care alcătuiesc o parte componentă a unei mașini, a unui sistem tehnic etc., acționând în cadrul acestora ca o unitate funcțională distinctă. – Sub1- + ansamblu (după fr. sous-ensemble). (Sursa: DEX '98 )

SUBANSÁMBLU ~ri n. 1) Subdiviziune a unui ansamblu. 2) Grup de piese ale unui sistem tehnic care constituie o unitate funcțională. [Sil. sub-an-sam-blu] /sub- + ansamblu (Sursa: NODEX )

SUBANSÁMBLU s.n. Parte din ansamblul unui agregat mecanic, care apare de sine stătător într-un proces. [< sub- + ansamblu, după fr. sous-ensemble]. (Sursa: DN )

SUBANSÁMBLU s. n. parte componentă dintr-un ansamblu tehnic. (după fr. sous-ensemble) (Sursa: MDN )

subansámblu (su-ban- / sub-an-) s. n., pl. subansámbluri / subansámble (Sursa: DOOM 2 )

subansámblu s. n. (sil. mf. sub-) ansamblu (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
subansamblu (pl. -ri)   substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular subansamblu subansamblul
plural subansambluri subansamblurile
genitiv-dativ singular subansamblu subansamblului
plural subansambluri subansamblurilor
vocativ singular
plural