SURESCITÁRE, surescitări, s. f. Acțiunea de a surescita și rezultatul ei; stare de iritație, de nervozitate bolnăvicioasă; surescitație. [Var.: surexcitáre s. f.] – V. surescita. (Sursa: DEX '98 )

SURESCITÁRE s.f. Acțiunea de a surescita și rezultatul ei; e******e mare, întărâtare; surescitație. [Var. sure******e s.f. / < surescita]. (Sursa: DN )

SURESCITÁRE s. 1. v. surescitație. 2. v. nervozitate. (Sursa: Sinonime )

surescitáre s. f., g.-d. art. surescitării; pl. surescitări (Sursa: Ortografic )