TALCIÓC, talciocuri, s. n. Piață de vechituri. – Din rus. tolciok. (Sursa: DEX '98 )

talcióc s. n., pl. talciócuri (Sursa: Ortografic )

TALCIÓC ~uri n. pop. Piață unde se vând vechituri și obiecte de ocazie. [Sil. -cioc] /<rus. talciok (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
talcioc   substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular talcioc talciocul
plural talciocuri talciocurile
genitiv-dativ singular talcioc talciocului
plural talciocuri talciocurilor
vocativ singular
plural