TÁLUS, talusuri, s. n. (Anat.) Călcâi, astragal. – Din lat. talus. (Sursa: DEX '98 )

TÁLUS s.n. Primul dintre oasele tarsiene ale piciorului; astragal (1). // adj. Picior talus = Picior răsucit, chircit. [< fr., lat. talus]. (Sursa: DN )

TÁLUS I. s. n. astragal1 (1). II. adj. picior ~ = picior răsucit, chircit. (< fr., lat. talus) (Sursa: MDN )

TÁLUS s. v. astragal. (Sursa: Sinonime )

tálus (anat.) s. n., pl. tálusuri (Sursa: Ortografic )

țâlúș s.n. (reg.) dârjală. (Sursa: DAR )