TEMPERAMENTÁL, -Ă, temperamentali, -e, adj. Care aparține temperamentului, privitor la temperament, de temperament. ♦ Plin de energie, de elan, de pasiune. – Temperament + suf. -al. (Sursa: DEX '98 )

TEMPERAMENTÁL, -Ă adj. De temperament, referitor la temperament. ♦ Plin de energie, de elan, de pasiune. [< temperament + -al]. (Sursa: DN )

TEMPERAMENTÁL, -Ă adj. 1. de temperament, referitor la temperament. 2. plin de energie, de elan, de pasiune. (< engl. temperamental) (Sursa: MDN )

TEMPERAMENTÁL adj. v. înflăcărat. (Sursa: Sinonime )

temperamentál adj. m., pl. temperamentáli; f. sg. temperamentálă, pl. temperamentále (Sursa: Ortografic )

TEMPERAMENTÁL ~ă (~i, ~e) 1) Care ține de temperament; propriu temperamentului. 2) (despre persoane sau despre manifestările lor) Care vădește temperament; cu temperament; care este plin de energie. /temperament + suf. ~al (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
temperamental   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular temperamental temperamentalul temperamenta temperamentala
plural temperamentali temperamentalii temperamentale temperamentalele
genitiv-dativ singular temperamental temperamentalului temperamentale temperamentalei
plural temperamentali temperamentalilor temperamentale temperamentalelor
vocativ singular temperamentalule temperamentalo
plural temperamentalilor temperamentalelor