|
TÉNISMEN, -Ă s. m. și f. v. tenisman. (Sursa: DEX '98 )
tenismén s. m., pl. tenisméni (Sursa: DOOM 2 )
| tenismen substantiv | masculin | feminin | | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | tenismen | tenismenul | tenismenă | tenismena | | plural | tenismeni | tenismenii | tenismene | tenismenele | | genitiv-dativ | singular | tenismen | tenismenului | tenismene | tenismenei | | plural | tenismeni | tenismenilor | tenismene | tenismenelor | | vocativ | singular | tenismenule | tenismeno | | plural | tenismenilor | tenismenelor | | tenismen substantiv | masculin | feminin | | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | | nominativ-acuzativ | singular | tenismen | tenismenul | tenismenă | tenismena | | plural | tenismeni | tenismenii | tenismene | tenismenele | | genitiv-dativ | singular | tenismen | tenismenului | tenismene | tenismenei | | plural | tenismeni | tenismenilor | tenismene | tenismenelor | | vocativ | singular | tenismenule | tenismeno | | plural | tenismenilor | tenismenelor |
|