TÉNISMEN, -Ă s. m. și f. v. tenisman. (Sursa: DEX '98 )
tenismén s. m., pl. tenisméni (Sursa: DOOM 2 )
tenismen substantiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | tenismen | tenismenul | tenismenă | tenismena | plural | tenismeni | tenismenii | tenismene | tenismenele | genitiv-dativ | singular | tenismen | tenismenului | tenismene | tenismenei | plural | tenismeni | tenismenilor | tenismene | tenismenelor | vocativ | singular | tenismenule | tenismeno | plural | tenismenilor | tenismenelor | tenismen substantiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | tenismen | tenismenul | tenismenă | tenismena | plural | tenismeni | tenismenii | tenismene | tenismenele | genitiv-dativ | singular | tenismen | tenismenului | tenismene | tenismenei | plural | tenismeni | tenismenilor | tenismene | tenismenelor | vocativ | singular | tenismenule | tenismeno | plural | tenismenilor | tenismenelor |
|