TÉNISMAN, -Ă, tenismeni, -e, s. m. și f. Jucător de tenis. [Var.: ténismen, -ă, s. m. și f.] – Din fr. tenisman. (Sursa: DEX '98 )
TÉNISMEN, -Ă s. m. și f. v. tenisman. (Sursa: DEX '98 )
TENISMÁN ~éni m. Jucător de tenis. /<fr. tennisman (Sursa: NODEX )
TENISMÁN, -Ă s.m. și f. Sportiv care practică tenisul. [Pron. -men, pl. -meni, -mene. / < fr. tennisman]. (Sursa: DN )
TENISMÁN, -Ă s. m. f. sportiv care practică tenisul. (< fr. tennisman) (Sursa: MDN )
tenismén s. m., pl. tenisméni (Sursa: DOOM 2 )
tenismán s. m., pl. tenisméni (Sursa: Ortografic )
tenisman (pl. -meni) substantiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | tenisman | tenismanul | tenismană | tenismana | plural | tenismeni | tenismenii | tenismene | tenismenele | genitiv-dativ | singular | tenisman | tenismanului | tenismene | tenismenei | plural | tenismeni | tenismenilor | tenismene | tenismenelor | vocativ | singular | — | — | plural | — | — | tenismen substantiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | tenismen | tenismenul | tenismenă | tenismena | plural | tenismeni | tenismenii | tenismene | tenismenele | genitiv-dativ | singular | tenismen | tenismenului | tenismene | tenismenei | plural | tenismeni | tenismenilor | tenismene | tenismenelor | vocativ | singular | tenismenule | tenismeno | plural | tenismenilor | tenismenelor | tenismen substantiv | masculin | feminin | nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | nominativ-acuzativ | singular | tenismen | tenismenul | tenismenă | tenismena | plural | tenismeni | tenismenii | tenismene | tenismenele | genitiv-dativ | singular | tenismen | tenismenului | tenismene | tenismenei | plural | tenismeni | tenismenilor | tenismene | tenismenelor | vocativ | singular | tenismenule | tenismeno | plural | tenismenilor | tenismenelor |
|