TROACÁR, troacare, s. n. Palton sau pardesiu femeiesc mai scurt. – Din fr. trois-quarts. (Sursa: DEX '98 )

TROACÁR s.n. Jachetă femeiască lungă; un fel de pardesiu trei sferturi. [Pl. -re. / < fr. trois-quarts]. (Sursa: DN )

TROACÁR s. n. jachetă femeiască lungă; un fel de pardesiu trei sferturi. (< fr. trios-quarts) (Sursa: MDN )

troacár (haină) s. n. (sil. troa-), pl. troacáre (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
troacar   substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular troacar troacarul
plural troacare troacarele
genitiv-dativ singular troacar troacarului
plural troacare troacarelor
vocativ singular
plural