URBANITÁTE s. f. (Rar) Atitudine, comportare plină de politețe, de bună-cuviință; urbanism. – Din fr. urbanité, lat. urbanitas, -atis. (Sursa: DEX '98 )

URBANITÁTE f. Comportate civilizată. /<fr. urbanité, lat. urbanitas, ~atis (Sursa: NODEX )

URBANITÁTE s.f. (Rar) Purtare, atitudine civilizată; politețe, bunăcuviință; urbanism (2). [Cf. fr. urbanité, lat. urbanitas]. (Sursa: DN )

URBANITÁTE s. f. comportare civilizată; politețe, bună-cuviință; urbanism (2). (< fr. urbanité, lat. urbanitas) (Sursa: MDN )

URBANITÁTE s. v. cuviință, decență, politețe, respect. (Sursa: Sinonime )

urbanitáte s. f., g.-d. art. urbanității (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
urbanitate   substantiv feminin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular urbanitate urbanitatea
plural
genitiv-dativ singular urbanități urbanității
plural
vocativ singular urbanitate, urbanitateo
plural