VÁLIU, valii, s. m. (În Imperiul Otoman) Guvernator al unui vilaiet. – Din tc. vali. (Sursa: DEX '98 )

váliu s. m., art. valíul; pl. valíi, art. valíii (-li-ii) (Sursa: DOOM 2 )

valíu (-íi), s. m. – Guvernator al unei provincii turcești. Tc. (arab.) vali (Șeineanu, III, 127). Sec. XVIII, înv. (Sursa: DER )

valíu s. m., art. valíul; pl. valíi, art. valíii (Sursa: Ortografic )

Declinări/Conjugări
valiu   substantiv masculin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular valiu valiul
plural valii valiii
genitiv-dativ singular valiu valiului
plural valii valiilor
vocativ singular valiule
plural valiilor