VIRTUÓS, -OÁSĂ, virtuoși, -oase, adj. (Despre oameni; adesea substantivat) Care respectă și realizează în mod consecvent deziderate etice; înzestrat cu multe virtuți; (despre manifestările oamenilor) care denotă virtute. ♦ Corect, cast. [Pr.: -tu-os] – Din lat. virtuosus, fr. vertueux. (Sursa: DEX '98 )

VIRTUÓS, -OÁSĂ adj. Cu multe virtuți; cinstit, curat, cast. ♦ Care are un talent excepțional, care posedă la perfecție tehnica unei arte. [< lat. virtuosus, cf. it. virtuoso, fr. virtueux]. (Sursa: DN )

VIRTUÓS, -OÁSĂ adj. cu multe virtuți. ◊ cinstit, curat, cast. (< lat. virtuosus, după fr. verteux) (Sursa: MDN )

Virtuos ≠ defectuos (Sursa: Antonime )

virtuós adj. m. (sil. -tu-os), pl. virtuóși; f. sg. virtuoásă, pl. virtuoáse (Sursa: Ortografic )

VIRTUÓS ~oásă (~óși, ~oáse) 1) (de-spre persoane) Care are virtute; cu virtute; plin de virtuți. 2) (despre manifestări ale persoanelor) Care se caracterizează prin virtute. Conduită ~oasă. [Sil. -tu-os] /<lat. virtuosus, fr. virtueux (Sursa: NODEX )

Declinări/Conjugări
virtuos   adjectiv masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular virtuos virtuosul virtuoa virtuoasa
plural virtuoși virtuoșii virtuoase virtuoasele
genitiv-dativ singular virtuos virtuosului virtuoase virtuoasei
plural virtuoși virtuoșilor virtuoase virtuoaselor
vocativ singular
plural