itém2 s. m. / s. n., pl. itémi / itémuri / itéme (Sursa: DOOM 2 )

Declinări/Conjugări
item (pl. itemi)   substantiv masculin nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular item itemul
plural itemi itemii
genitiv-dativ singular item itemului
plural itemi itemilor
vocativ singular
plural

item (adv.)   invariabil

item (pl. iteme)   substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular item itemul
plural iteme itemele
genitiv-dativ singular item itemului
plural iteme itemelor
vocativ singular
plural

item (pl. itemuri)   substantiv neutru nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular item itemul
plural itemuri itemurile
genitiv-dativ singular item itemului
plural itemuri itemurilor
vocativ singular
plural